Een ‘Gender Reveal taart’, ik moest er altijd hartelijk om lachen. Je vraagt je echoscopiste om niks te zeggen, zij schrijft het geslacht op een briefje en stopt het in een envelop die je dan weer -nog steeds gesloten!- overhandigt aan een taartenbakker. Die gaat wild aan de slag met een blauwe of een roze binnenkant omhuld met nietszeggend wit en versiersels. Alsof ik die spanning aan zou kunnen.. Maar een eigen draai wilde ik hier wel aan geven, en natuurlijk wilde ik zelf de eerste zijn die wist of Lode een broer of zus gaat krijgen!
Voordat we de taart open gaan snijden, natuurlijk de vraag der vragen: zit alles erop en eraan? Een gezond kind is alles, dat beseffen we ons bij deze zwangerschap nog meer dan bij Lode. Dus pas na een half uur gefascineerd -en gerustgesteld- turen naar hartkamers, navelstrengvaten, niertjes, kleine hersenen en handjes met vingers en duimen kwam daar duidelijk in beeld wie er in mijn buik woont…
Blauw! Een jongensmoeder, een hele echte. Samen viezeriken met modder, hutten bouwen, met fietsjes op zelfgemaakte schansen stunten, maar hopelijk ook hun moeder knuffelen en met zijn vieren lekker op het grote bed wakker worden en stoeien. Wat zijn wij benieuwd hoe Lode op zijn broertje zal gaan reageren! Hij is zo lief voor baby’s van vriendinnen dat ik goede hoop heb op een zorgzame en kusjes uitdelende broer.
Even over de taart. De eetbare bloemen van BloomBites stonden al een tijdje op mijn to-do-lijst. Al bij het zien van hun foto’s prikkelt het om aan de slag te gaan met deze uitgebreide collectie bloemen. Dat je viooltjes kon eten wist ik, maar ook leeuwenbekken, anjers of begonia’s worden daar in handige brievenbusverpakkingen aan je verzonden om te kunnen verwerken in al je recepten.
Ik ging aan de slag met een heerlijke biscuittaart (een eigen variant op dit recept) en moddervette monchou-/botercrème. Voor de blauwe kleur gebruikte ik blauwe bessen, wat viooltjesblaadjes in kleine stukjes zorgden voor de paarsblauwe kleur. Tijdens mijn zwangerschap ben ik toch geneigd om extra op mijn gezondheid te letten, dus echte kleurstoffen liet ik staan (al zou de kleur dan natuurlijk wel overtuigender zijn geworden). Het blauwe vorkje zorgde ervoor dat er geen twijfel mogelijk was. We krijgen nog een zoon!
23 Comments