eerste verjaardag

Om verjaardagen geven we allebei weinig. Ja, het is fijn om je uit te sloven in de keuken zodat je je gasten heerlijke taarten kunt voorschotelen (de verwachtingen zijn hier dan ook altijd hooggespannen), het is gezellig om vrienden en familie weer eens te spreken en de met zorg uitgezochte cadeautjes toveren een lach op je gezicht. Maar het principe ‘jarig’ en dus een jaar ouder, mwah. En toch, de allereerste verjaardag van je kindje, die is echt anders. In een jaar verandert je newborn niet alleen qua uiterlijk (meer dan dubbel zo zwaar in gewicht en een centimeter of 25 langer), nog meer is er het besef dat hij ineens kan zitten, staan, langslopen, kruipen, brabbelen, contact maken, grappen snappen, boevenstreken uithalen. Er is in een jaar tijd weinig meer over van de onschuldige, hulpeloze en kwetsbare baby die je op de wereld zette.

Met een tweede kindje hoop je op interactie tussen broer en broer: nou dat zit wel snor. Lode is vanaf seconde één verliefd op Goof. Meer dan dat. En andersom kan niemand Goof zo aan het lachen maken als zijn broer. Meer nog dan we durfden te wensen glimmen hun ogen als ze elkaar alleen al zien. Het feestje van onze pretletter was klein, knus. Goof hoefde geen taart, we bliezen geen kaars uit. Wel zongen we eindeloos liedjes (Goof klapte mee, gooide z’n handjes de lucht in bij iedere ‘hoera!’) en hielp Lode zorgvuldig ieder cadeautje uit te pakken.

Door de awardstress mislukten twee taarten. Ja serieus. Twee. Dit is me dus nog nooit eerder overkomen, maar de inschatting dat ik die nog wel even zou maken na de geweldige uitreiking in Amsterdam faalde jammerlijk. Eentje lukte wel (een ordinaire kruimelbodem met erop room, mascarpone, fruit en gelei, zoiets als deze)  en daar smulde het ochtendbezoek gretig van. De middagshift moest het doen met gebak van ome Albert die godzijdank ook op zondag open was.

Ook Goof verdient een jaarlijkse ballonnenfoto. Met de ballonnen aan zijn arm geknoopt, kroop hij de wijk door. De wereld verkennen, steeds een stukje verder van ons los komen. Slik.