Als je oudste zoon vijf jaar is geworden, dan mag je best uitpakken. Het besef dat je het inmiddels al een lustrum lang volhoudt als moeder is alleen al de lekkerste taart ooit waard toch?! Zo’n bizarre gedachte hoe het toch zo kan zijn dat die kleine, zachte, prachtige baby vijf is geworden. VIJF, alle vingers van je hand. Onze wijsneus, ons rekenwonder, ons soms zo boze maar meestal zachtaardige kind, onze hypergevoelige moeilijke vragensteller, onze mooiboy.
Op de jaarlijkse ballonnenfoto is de droogte en bijbehorende hitte goed te zien en het grappige is dat Lode in 2013 ook net voor een enorme hittegolf werd geboren. Enfin, dan dus die taart want daar kwam je stiekem voor. Er zijn hier thuis echt al veel taarten gebakken, heel erg veel, dus het bezoek is best wel wat gewend (en dus ook echt wel verwend). Maar deze viel wel echt extreem goed in de smaak. Gelukkig kaapte ik zelf net op tijd een stukje voor mezelf weg en kan dit alleen maar beamen. Het is de ‘cheesecake met ricotta en frambozen’ van Donna Hay. Het recept is gelukkig ook echt niet zo moeilijk, beloofd.
Voor de bodem meng je 150 gram bloem met 55 gram suiker en 100 gram boter tot er een soort deegkruimels zijn ontstaan waarmee je je springvorm van ongeveer 22 (of 24) centimeter bedekt. Deze bodem bak je een half uur op 150 graden. In de tussentijd maak je van 195 gram gepureerde en gezeefde frambozen (ontdooid uit diepvries is echt prima) en 110 gram suiker in een pannetje een siroop door het een paar minuutjes te laten koken samen. Voor de taart zelf mix je 330 gram roomkaas met 500 gram ricotta, 295 gram suiker, sap van 2 citroenen en 2 flinke lepels rasp en 1 theelepel vanille extract glad. Erbij doe je een papje dat je maakt van 1 eetlepel maizena met 1 eetlepel water en vervolgens mik je er nog 5 eieren doorheen. Dit mengsel giet je op de bodem die inmiddels wel gaar en een beetje gebruind is, je giet de afgekoelde frambozensiroop erdoorheen (met een mes een beetje ‘marmeren’) en het geheel bak je in een uur af (ook op 150 graden), vervolgens nog een klein uur afkoelen in de oven en dan hupsakee de koelkast in. Garneren met fruit: goddelijk.
Na een feest op de basisschool, eentje op de BSO en afgelopen donderdag dan De Dag waarop we – na heel wat testrondjes op de nieuwe skelter – naar Lode zijn allerlievelingste plek ooit reden: de Efteling. Er was geen klap te doen, de zon scheen heerlijk tussen de wolken door, Lode huppelde en sprintte en genoot echt met de volste teugen. Hoé blij kun je zijn! Bij thuiskomst de hele deurmat vol kaartjes en cadeautjes. Man, wat was dit een heerlijke vijfde verjaardag!
2 Comments